Ik ga nog lang niet dood

Maar het blijft toch de enige zekerheid die een mens heeft: van leven ga je dood. Helaas krijg je met je geboorte geen ‘houdbaarheidsdatum’ mee en daarmee is het moment van overlijden meteen de grootste onzekere factor in je leven. De dood is, van alle bezoekers, de meest aangekondigde en de minst verwachte (Paul Bourget).

Nou kun je het principe ‘ik maak me niet druk, ze laten me toch niet boven de grond staan’ aanhangen, maar degene die dit zegt, steekt eigenlijk nú zijn kop al in het zand. En dat terwijl we bijna dagelijks de dood in huis hebben! Via het nieuws zien we rampen met dodelijke slachtoffers en ongelukken met dodelijke afloop. In de gemiddelde actiefilm vallen meer doden dan voor mogelijk wordt gehouden. Maar dat is een dood, die ons vaak niet of maar eventjes raakt, want daar zit een veilig zwart kader van het tv toestel omheen en als het ons te gortig wordt, staan we op om een kop koffie met een grote koek te halen. Maar onze eigen dood… da’s andere koek! Het lijkt er op dat onze samenleving druk doende is de dood voor zich uit te schuiven. Denk aan het gezonder leven door bewuster eten, de kapitalen die uitgegeven worden aan anti-rimpelcrèmes, om nog maar te zwijgen over het belang van stoppen met roken en 3 keer sporten per week. Dan ben je druk met léven. En ik snap ook wel dat, als je net de diagnose van een ongeneeslijke ziekte hebt gehad, je vol overgave in de hoop-stand gaat. Dan wil je helemaal niet denken aan de dood en ben je druk met begrijpen wat je overkomt, behandelingen en misschien beter worden… Ook dán zijn we druk met het leven. Dan schuiven we een gesprekje over de uitvaart ook graag nog even vooruit.

De tegenstrijdigheid hiervan is, dat ik vaak meemaak dat het houden van een praatje over de mogelijkheden en wensen van een uitvaart, juist de zin van het leven weer onderstreept. Besluiten die je over je eigen uitvaart neemt, kunnen je een enorme rust geven. Inzichtelijkheid over mogelijkheden en transparantie over kosten – die er ongetwijfeld zullen zijn – kunnen je een aanwijzing zijn hoe om te gaan met spaargeld of wensenpakket. Te vaak bespeur ik tijdens de uitvaartbegeleiding een opluchting over de kosten. ‘Daar hadden we dus niet over in hoeven zitten’ hoor ik vaak. Bij het vertrek bij een voorgesprek zeg ik veelal: ik hoop allang met pensioen te zijn als u of jij mij nodig hebt.

En dat meen ik. Want voor nu vind ik het belangrijk om gerust te stellen, de dood bespreekbaar te maken en angst hiervoor zoveel mogelijk weg te nemen.

Beste lezers, vier het leven! Wilt u meer weten, kijk gerust eens rond op mijn site, vraag wat informatie aan of een offerte:

 

NEEM CONTACT OP                    OFFERTE AANVRAGEN